Illustratie gevonden op blog van Leo Widrich.
Een ideaal bericht op Facebook is maximaal 40 karakters lang. Dat is dus kort, heel kort. Een Twittertweet zou je moeten maximeren op 100 tekens. Dat is dus -vreemd genoeg- wat langer dan via Facebook.
De kopregel van Google+ werkt het best als je minder dan 60 letters en spaties gebruikt.
En dan zijn er nog de blogs. Daarop mag je meer. De onderwerpregel is wel een beperking, want die zou hooguit zes woorden mogen hebben. Het blog zelf beperk je tot 1.600 woorden. Dat is een leestijd van ongeveer zeven minuten.
Leo Widrich is een jonge social media-enthousiast en heeft het hele web afgezocht naar onderzoeken over de lengte van allerhande communicatievormen. Dat heeft ‘ie grondig en netjes gedaan, want bij iedere conclusie die Leo trekt, staat keurig vermeld waar hij de informatie heeft gevonden.
Onze jonge onderzoeker heeft overigens alleen naar getallen gekeken en niet naar de inhoud van de berichten. Dat is wel een aspect dat eigenlijk stevig zou moeten meewegen. Het lijkt me logisch dat een Faceboekverhaal van veertig tekens over de nieuwe bikini van Doutzen Kroes meer impact heeft dan hetzelfde aantal karakters voor een bericht over mijn gespitte achtertuin. Bedenk bij beide posts een foto en je zult vast verzinnen dat het aantal likes en shares al heel snel een groot verschil zal vertonen. Maar goed, Widrich heeft in dit geval dus alleen gezocht naar geduldige getallen.
Laten we de zaak eens beter bekijken voor Facebook, Twitter en weblogs. Dat zijn immers de grootste platforms in Nederland met user created content (op YouTube na).
BlitzLocal heeft 120 miljoen Facebookberichten onder de loep genomen. Hoe langer het bericht, des te korter de kijktijd. Als je maximaal wilt scoren via Facebook, dan typ je dus zo min mogelijk letters en je eindigt met een vraag: “Mijn tuin is omgespit. Wie weet hoe je gras moet zaaien?”
Een andere Facebookonderzoeker –Jeff Bullas– heeft al eerder een studie gedaan naar de effectiviteit van het sociale medium voor bedrijven. Hij keek naar de ‘betrokkenheid’ van lezers aan de hand van likes en comments. De ultrakorte post van minder dan 40 karakters laat een ‘betrokkenheid’ zien die 86% hoger lag dan bij langere berichten.
Als je even zoekt, dan kom je meer vergelijkbare verhalen tegen. Dit diagrammetje vond ik op het blog van TrackSocial.
Twitter dan. Om kort te gaan: bij Twitter kun je het niet echt ‘fout’ doen. Zowel heel korte, als Tweets van de maximale lengte (140 karakters) kunnen zeer succesvol zijn en veel mensen bereiken. Iedere deskundige raadt aan om niet krampachtig die 140 tekens te gebruiken. Ook hier geldt: hoe korter hoe beter. Een opvallende foto doet wonderen bij het aantal retweets.
Meerdere communicatiegoeroes komen uit op een meest gewenste lengte van zo’n honderd karakters. Net als bij Facebook helpt het als je een concrete vraag stelt aan je volgers (Kan iemand helpen? Heb jij dezelfde ervaring? Vind jij dat ook?). Bij Twitter speelt bovendien nieuwswaarde, actualiteit en urgentie een grote rol. Maar goed, ik zou het uitsluitend over getallen hebben en niet over de inhoud.
En dat -tot slot- de blogs. Voor dit platform komt het cijfermateriaal van ‘Medium‘. De onderzoekers geven gelukkig wijze raad: lezer laat je leiden door de inhoud, niet door de lengte. Dus: als je niks te melden hebt, houd het dan kort. Maar in het geval je de wereld kond wilt doen van geweldige ideeën, zorg dan dat je het ei hebt gelegd in 1.600 woorden. Dat aantal moet zelfs drastisch naar beneden als je ook video’s of foto’s verwerkt in je verhaal. De lezer heeft een maximale spanningsboog van 7 minuten.
