Eind april 2014 is Blendle uit de betafase gestapt. De nieuwe, online krantenkiosk is nu officieel voor iedereen geopend.
Ik neem een prima artikel van persinnovatie integraal over.
Start citaat:
Blendle is vandaag officieel gelanceerd. De online kiosk voor losse artikelen heeft de beschikking over content van bijna alle Nederlandse journalistieke uitgevers. Voorzichtig kijken ze al over de grens. Kritiek op het feit dat Blendle alleen uitgevers betaalt en niet de freelance journalisten vindt oprichter Marten Blankesteijn vervelend. ‘Daar hebben we al afspraken over gemaakt.’
De teller voor het aantal gebruikers staat ten tijde van de lancering op meer dan 20.000, vertelt Blankesteijn. “Vandaag zijn er weer duizenden bijgekomen. Het feest gaat nu echt beginnen!”
Internationale media-aandacht
Blankesteijn en zijn compagnon Alexander Klöpping krijgen enorm veel media-aandacht over zich heen, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat geven ze interviews. Blankesteijn: “Veel mensen zeggen dat het komt doordat Alexander zo veel in de media is, maar ook internationaal, waar niemand hem kent, is er veel interesse.” Zo zendt BBC een item over Blendle uit, en heeft de New York Times al interesse in de online kiosk getoond. “Er is ook al een bus met dertig Finse hoofdredacteuren op een soort schoolreisje langs geweest”, vertelt Blankesteijn. Hij wil naar eigen zeggen nog een tijdje aan Blendle schaven, voor hij een grotere markt opzoekt dan Nederland. “Zo’n beetje alle gerenommeerde uitgevers in een land moeten wel meewerken. Kijk, als één of twee Duitse uitgevers ontzettend geïnteresseerd zijn kun je nog niks met Blendle.”
In Nederland werken inmiddels alle journalistieke uitgevers mee aan Blendle. Daar is Blankesteijn erg trots op. “Alleen het Financieel Dagblad moet nog wat handtekeningen zetten”, stelt hij. “We zijn dan de eerste ter wereld met een dienst die losse artikelen verkoopt, waar alle nationale uitgevers bij betrokken zijn.”
Testen met de prijs
Blendle is live, maar nog niet helemaal uit de testfase. Met de prijs van artikelen wordt bijvoorbeeld nog flink geëxperimenteerd. “Vrijwel alle uitgevers vroegen ons aan het begin wat een los artikel zou moeten kosten.” De uitgevers hebben dat uiteindelijk zelf bepaald, waardoor er ook verschillende prijzen zijn. “Vrij Nederland vraagt nu bijvoorbeeld 79 cent voor een lang stuk. Ik dacht dat niemand dat zou betalen, maar het wordt juist massaal gedeeld.” Met een aantal uitgevers gaat Blendle experimenteren met de prijzen: artikelen goedkoper en duurder aanbieden, en kijken hoeveel mensen ze voor die prijs kopen.
Volgens Blankesteijn wordt er tot nu toe flink wat uitgegeven voor artikelen. “Maar we hebben nu natuurlijk vooral een groep die heel geïnteresseerd is. De mensen die ook meteen een nieuwe iPhone kopen als die uit is. Als er straks meer mensen op het platform zitten is het vraag hoeveel ze voor artikelen over hebben.”
Kritiek van freelancers
Veel mensen zijn lyrisch over Blendle, maar er is ook een kritisch geluid. De Freelancers Associatie (FLA) en een aantal journalisten, onder wie Brenno de Winter, vinden het onacceptabel dat Blendle wel de uitgevers betaalt, maar niet de freelance journalisten die de artikelen schrijven. De Winter vindt zelfs dat Blendle de titel ‘iTunes van de journalistiek’ niet waardig is omdat ze ‘de makers niet betalen’. Blankesteijn stoort zich hieraan. “We hebben in het najaar met de NVJ, een aantal uitgevers en online kiosken bij elkaar gezeten, en toen hebben we duidelijke afspraken gemaakt.”
Die afspraken zijn volgens Blankesteijn dat eerst een half jaar wordt bekeken of Blendle echt geld gaat opleveren. Mocht dat zo zijn, dan hebben de uitgevers beloofd om de freelancers ook te laten meedelen in de winst. Blankesteijn: “Ik zie het zo: als het goed gaat met de uitgevers, worden freelancers ook goed betaald, kijk naar het verleden. Als het slecht gaat met de uitgevers, gaat het ook slecht met de freelancers. Laten we nou eerst de uitgevers stimuleren en daarna naar de journalisten kijken. Anders is over tien jaar misschien 50 procent van de uitgevers failliet, en hebben freelance journalisten geen opdrachtgevers meer.”
Reddende engel
Behalve de uitgevers stimuleren is volgens Klöpping en Blankesteijn het grote doel van Blendle om mensen, op een gemakkelijke manier, aan het lezen te krijgen. Dezelfde artikelen die in de kranten een ouder lezerspubliek trekken, worden op Blendle ook door een jongere doelgroep gelezen, vertelt Klöpping. “71 procent van de lezers bij ons is onder de 40 jaar.” Klöpping en Blankesteijn nemen de ontstaansgeschiedenis van Blendle, met veel hobbels op de weg, door met de aanwezige media. Blankesteijn: “Het Stimuleringsfonds voor de Pers was in 2012 onze reddende engel. Toen konden we eindelijk een prototype maken.”
Wat is nu het volgende doel? Blankesteijn: “Het eerste doel met Blendle is om alle 16 mensen die hier werken zelf te kunnen betalen. Dat gaat in het eerste jaar niet lukken, maar hopelijk in het tweede jaar.” Blankesteijn is positief, maar ook realistisch. “Veel start-ups beginnen veelbelovend, maar redden het uiteindelijk niet. Nederland is toch een kleine markt. Dit is voor ons echt het moment van de waarheid. Dat maakt me best een beetje zenuwachtig, maar bovenal ben ik nu heel moe. Ik heb al twee maanden geen weekend gehad en slaap niet veel. Maar ik ben wel heel trots!”
Update 1-5-2014 van persinnovatie.nl
In een telefonische reactie ontkent de NVJ dat er ooit afspraken zijn gemaakt met Blendle over een eventuele vergoeding voor freelancers.
